Dag 10 : Aankomst in Brasov

Ondanks de grenscontrole midden de nacht en twee loc wissels heb ik toch nog betrekkelijk goed geslapen. De laatste uren van de trein uit Boedapest heb ik nog wat genoten van het uitzicht en het aftandse Roemeens spoorwegnet. De oude telegraafpalen, kedeng-kedeng, onze diesel die regelmatig grote zwarte rookwolken uitspuugt en de extreem lange reistijden maken treinreizen in Roemenië heel romantisch.

Mijn moderne hostel in het toeristische Brasov was eenvoudig te vinden met bus 51 en ligt midden in de oude stad. Eenvoudig ingecheckt en dan mijn daghost van CS ontmoet op het plein voor de fontein. Helaas had hij maar een tweetal uur maar het was een leuk kennismaking en ik heb genoeg info gekregen voor twee dagen Brasov. S’ avonds hebben wij gelukkig nog met een gezellig biertje verder keuvelen. Nog effe goed eten op restaurant en dan ik nog enkele uurtjes kunnen internetten ... tja, ook op reis is er administratie te doen.

Dag 09 : HEV Dunaharaszti - Budapest & D473 Dudapest Keleti - Brasov

Na een te lange en extreem luie uitslaap heb ik eerst een ICT probleempje proberen op te lossen maar helaas heb ik dit probleem moeten laten liggen voor het ontbijt met Katia en de kinderen, het allerlaatste ... zucht!
Met goede moet en een sandwich op zak heeft Katia mij afgezet en een ticket gekocht aan het HEV station van Dunariszti. Met het ratelend treintje uit communistische tijd stond ik na een langzame rit in Kozvagohid aan de rand van Boedapest. Hier kon ik met mijn overstap ticket aan de andere kant van de straat tram 24 tot Boedapest keleti station ... of zo dacht ik toch. Helaas werden er sporen vernieuwd en heb ik het laatste half uur maar te voet gewandeld tot het station. Toen begon mijn grootste uitdaging van de dag, genoeg € munten vinden voor de bagage lockers. Iemand vond het blijkbaar geniaal lockers in Hongarije te plaatsen met € munten. Zowel Hongaren als toeristen hadden veel problemen om dit logistiek probleem op te lossen en er plakte eentje rond mij die dacht mij geld afhandig te maken. Helaas voor haar ...

Nu dat achter de rug was het tijd voor een namiddag Boedapest toeristisch na zo veel keer in Keleti over te stappen tussen treinen is het nu eindelijk gelukt. Na een wandeling langs een lange grauwe boulevard tot de Donau kon te pret beginnen. Eerst heb ik via het parlement gewandeld tot de kabellift van de „kasteelberg“, het mooiste punt van Boedapest. Ik had nog net genoeg tijd te wachten tot het donker werd en ik Boedapest met de lichtje kon bewonderen ... oooh, mooi en zeer toeristisch.

Eenmaal terug in Keleti nog wat eten, rugzakje uitgehaald en wachten tot onze slaaptrein klaargezet wordt. De slaaptrein is nog een goede oude slaaptrein met wagonbediende en de rest van de sfeer. Ik had deze maal ook enorm veel geluk dat er weinig passagiers waren en voor 2€ smeergeld ik een privé couchette voor mij alleen had. Hilton op wielen!
Ondanks de grenscontrole midden de nacht en twee loc wissels heb ik toch nog betrekkelijk goed geslapen ... de rest is voor het volgende verslag.

Dag 08 : Boswandeling naar Dobogoko

Deze morgen zijn wij ‚vroeg’ vertrokken met vrienden van Laszo en Kata naar Dobogoko, een prachtig bosgebied aan de andere kant van Budapest. Deze wandeling voor beginnelingen was prachtig ontspannend, zicht op de donau, op Slovakije, een prachtig kleurrijk bos.
Blijkbaar is Dobogoko het hart van Hongarije. Het is verbazend hoe vlug zo’n dag passeert op deze manier.

Op de terugweg heeft Laszo speciaal voor mij bij Budapest gestopt zodat ik mijn slaapticket kon kopen voor morgen avond. Hoe lief is dat niet!!!
Eenmaal thuis heeft iedereen nog zoveel mogelijk gegeten van de etensrestjes ... zeg maar grote hoeveelheden eten zodat deze niet slecht worden. Gelukkig is alles zo lekker dat het geen opdracht is.
Ondertussen was iedereen zijn batterij zowat leeg maar een kaartspelletje en enkele familie foto’s lukten nog net, al was de hamster niet fotogeniek!
Laszo, Kata, Adam, Flora en Anna, thanks for everything!

Dag 07 : Luie dag in Dunaharaszti

Vandaag was een luie dag. Na laaaang uit te slapen in mijn eigen kamer met badkamer (wow!) ben ik met Laszno naar de zaterdagmarkt gegaan - zalig zo’n markt. Toen we terug waren van de markt was het tijd voor ontbijt met de ganse familie. De rest van de middag is gevuld met lui niets doen, wat babbelen, wat PC werk en een prachtig laat middag eten ... mmm, lekker!

Na het eten en nog een siesta was het tijd voor een tafeltennis fitness oefening ... ofzoiets. Samen met vrienden van Laszo en Kata. Het was 20 jaar geleden maar ik het de Belgische eer recht gehouden.
Na deze zware inspanning nog een maaltijd en een kaartspelletje voor het slapen gaan. Morgen is het een grote dag in het bos.

Dag 06 : RJ 861 Wien Hbf - Budepest Keleti en naar familie in Dunaharaszti

Na lang uit te slapen, zalig, heb ik afscheid genomen van Julia en haar familie en terug met tram 18 tot het nieuw centraal station met winkelcentrum ... natuurlijk. Deze ochtend ziet Wenen en het centraal station in de zon er een stuk stralender uit.

De moderne RailJet tussen naar Budapest is weinig bijzonder ware het niet dat deze stampende vol zat met toeristen met bagage nog groter dan mijn rugzak!
Eenmaal aangekomen in Budapest Keleti kan de stress beginnen, want ik ben niet zeker of ze er wel zullen zijn. Eerst geld aan de automaat afhalen, en dan mijn weg zoeken tot laszo zijn familie in Dunaharaszti.

Met de hulp van een half vriendelijk dame aan het infoloket van Keleti ben ik naar de metro doorgestuurd. Na wat gepruts aan de automaten ben ik met metrolijn 2 en 3 tot station Kobanya-Kispest gereden. Hier heb ik in het totaal uitgeleefd station een ticket kunnen kopen met de S25 naar Dunaharaszti bij een hele vriendelijke dame voor 1€ aan FIP 50%!
Met een nieuw Zwitsers treinstel van Stadler (...) stond ik in geen tijd in het antiek stationnetje van Dunaharaszti. Prachtig tegenstrijdig, splinter nieuw rollend materieel en een stationnetje meer dan 100 jaar oud.
Gelukkig nam Laszno zijn telefoon op en stond ik 15 minuten later voor de deur. Eenmaal binnen en na een bijzonder warm onthaal van de ganse familie in hun prachtig huis voelde ik direct ontspannen en zonder stress.

Dag 05 : EN 861 en een dagje Wien

Na nog effe kennis te maken met een vriendelijke medepassagier op mijn 10de trein en eerste nachttrein kon ik Wenen betreden vanuit het nagelnieuw centraal station. Met de regen kwam Wenen nogal druilerig over, maar over naar de taak van de Dag, Julia en haar familie opzoeken. Zonder al te veel moeite ben ik met tram 18 van het centraal station getramd tot dicht bij Julia haar deur.
Het eerste contact met Julia en haar man en de kleinste spruit verliep heel innig maar ik kon enkel mijn bagage afleggen deze ochten en toen was er een hele dag om Wenen te verkennen met een kaartje van de stad en enkele goede tips van Julia.

Een  eerste lang stop was het „Kunst haus Wien,“ een gebouw dat doet denken aan Gaudi. Met een Schladminger (bier) en een pijpje wat relaxen op het terras van dit museum terwijl er donkere wolken samentrekken boven Wenen. Een volgende stop is een bezoek aan het parkspoorlijntje, iets buiten de normale wandelgangen van toeristen maar toch leuk.

Uiteindelijk heb ik tot ver na zonsondergang de pracht en praal van Wenen zitten bewonderen tot mijn voetjes eraf lagen. Vooral na zonsondergang met de lichtjes is Wenen bijzonder mooi.

Toen ik uiteindelijk terug bij Julia en haar man, dochter en kleine spruit was viel ik zowat in slaap. Een hele dag rondwandelen en de nacht daarvoor niet slapen in de slaaptrein was er een beetje teveel aan.

Dag 04 : IR 37 van Liestal naar Zurich Hbf en een dagje Zurich

Deze morgen ben ik gestrest opgestaan, zullen de „zorgen“ zijn voor de volgende dagen. Ik moet het ritme van reizen nog wat laten bekomen. Maar na de goede zorgen van Janet en het bezoek van de grootmoeder, kleinkinderen en een prachtig ontbijt, het was meer een feestmaaltijd zijn we terug vol energie.
Ik ben dan samen met Janet en de kinderwagen de kinderen afgezet in de krech en naar het station gewandeld. Na het afscheid heb ik mijn IR trein naar Zurich genomen. Die was wel een volle 4 minuten te laat, een schande voor Zwitserland!
Een vraag, wat klopt er niet op de foto van mij hierboven???

Tijdens deze vlotte rit valt het op hoeveel er gewerkt wordt aan het Zwitsers spoorwegnet en hoe uitgebreid het is. De Belgen kunnen nog wat leren...
In Zurich een rugzakje afgezet voor uiteindelijk zo’n 15€ in een locker ... die paar dagen Zwitserland hebben een groot gat in mijn budget geslagen!
Zurich is klein maar gezellig. De namiddag heb ik rustig langs de altstadt en een stukje langs het meer gewandeld. Met de zon op het meer een prachtig zin moment. Het valt op, en zal mij later weer opvallen in Wien, dat je hier dezelfde mix van toeristen de revue ziet passeren dan in Brugge! Toen de zon onder ging en de lichtjes in de altstadt aangingen ben ik op de neumarkt beland heb daar een „Ittinger“ bier en van wifi gebruik gemaakt. Een iedeale afsluiter van de dag.

S’avonds mijn rugzakje uit de locker en op mijn slaaptrein naar Wien gestapt. Na een leuke kennismaking met een aangename en een zatte medepassagier ging het minder en minder goed. Uiteindelijk ben ik in Wien aangekomen met een groot slaap tekort en een hele dag wandelen voor de boeg. Maar dat is voor morgen.

Dag 03 : Waldenburgbahn

Deze morgen opnieuw een moeilijke start na zware dag gisteren die met het ontbijt van Janet en de kleinkindjes snel opgestart was.
Na de kleinkindjes af te zetten in de opvang, Janet af te wuiven op de trein naar Basel was het mijn beurt ticketjes te kopen voor Waldenburg en terug. Deze maal opnieuw met de hulp van de zeer vriendelijke loket bediendes van Liestal station.
Dit 76 cm lijntje loopt al kronkelend door een prachtig dal tot het eindpunt Waldenburg. In Waldenburg is er eigenlijk weinig te doen. Ik ben maar een half uurtje de berg op gewandeld tot richtiflue met een prachtig uitzicht op de halve vallei. Na het lawaai van een reddingsheli heb ik rustig een pijpje gestopt en genoten van de rust en het uitzicht. Zucht ...

Eenmaal terug in Waldenburg heb ik een beetje „berg af“ gewandeld, voorbij Oberdorf. In Winkelweg vond ik dat er niets te zien was en het begon terug af te koelen dus heb ik de walderbergbahn terug naar Liestal genomen.
Hier zit ik ondertussen te wachten in Rony zijn bedrijf aan de directietafel, hij is een bijzonder ervaren ICT expert, om samen met hem naar de manege te gaan met de kleindochter en een paardje genaamd Macho gaan rijden ... het blijkt dat zijn naam afgeleid is van zijn karakter.

Terwijl Rony nog een immens ICT probleem oplost kan ik het verslag en de foto’s verder afwerken.
Zoals het al traditie is hebben wij deze avond afgesloten met lekker eten en een leuke babbel. Niets beter om diep in slaap te vallen.

Dag 02 : Bezichtigen Liestal en Basel en Rusti

Deze morgen ben ik wat te lang blijven slapen, het zal de Raclette zijn van gisteren. Janet heeft een prachtig ontbijt getoverd voor mij en terwijl nog de kleinkinderen onder controle houden ... ge moet het maar doen.

Dat achter de rug ben ik samen met Janet en de kleinkinderen naar Rony in Liestal centrum gegaan. Na afscheid van de kleinkinderen (oooh...) heeft Rony mij het kleine maar beeldmooie centrum van Liestal getoond voordat wij met de trein naar Basel SBB gespoord zijn voor het grote werk, Basel stad. Tussendoor heb ik nog een kaartje gekocht voor naar Zurich in twee dagen.
Voordat ik onder de professionele leiding van Rony en met mijn beste Frans de vele mooie hoekjes van Basel heb gezien, heeft Rony mij het station van Basel getoond en de grote renovatie dat het station momenteel ondergaat. Met zijn vlotte babbel heb ik binnen in de werf mogen wandelen. Er wordt nl een volledig bebouw onder het bestaand gebouw gebouwd. Indrukwekkend!
Nu Basel, er is veel te zien, zoals een oud theater dat nu een „foodmarket“ is, de in rode steen opgetrokken Kathedraal, de vele kleine straatje en het zicht op de rivier en „klein Basel“. Een gat opgevuld in mijn cultuur, er is een groot en klein Basel.
In de namiddag hebben wij afgesproken met Ive, Rony zijn schoonzoon. Na een ondermaatse paste in een Zwitserse pasta bar heeft Ive de wandeling afgemaakt met mij. Vooral de overtoch met een historisch bootje was voor mij het mooiste van de ganse tour van Basel. Dit bootje hangt vast met een kabel en met het roer wordt het bootje van de ene oever naar de andere geduwd. GEEN motor aan boord en als de kabel breekt ... gewoon prachtig! Alleen Ive was een beetje bang.

Toen het donker was heeft Janet de fakkel over genomen en mij Basel by night getoond. De verlichte ballonnen die planeten voorstellen was bijzonder, de lichtjes aan de rivier werkt altijd en het topper was de Messe met ... euh ... een groot verlicht gat erin. Het is moeilijk uitleggen maar de Spaanse ontwerper van het Chineese vogelnest stadion heeft ook hier iets bijzonders ontworpen.
Met tram 2 zijn Janet en ik vermoeid terug naar het SBB station getrokken, schitterend die groene Basel trammetjes, om met S3 terug naar Liestal te trekken. Nog de gekend korte busrit en wandeling en eindelijk thuis ... YES!
Was deze dag al niet prachtig, Rusti op het menu samen met Janet en Rony maakt het plaatje compleet.
Ik ben de tweede dag zowaar nog kapotter in mijn bed gevallen. Ik houdt dit geen 5 maanden vol ... zucht!

Dag 01 : Van Brugge naar Liestal en Raclette!

Vandaag is begonnen zoals elke andere werkdag, vroeg opstaan en mij klaarmaken ... deze ochtend is het voor mijn rugzak een eerste maal samen te stellen en een laatste maal dit jaar mijn deur sluiten.
Mijn ouders hebben hebben wij afgezet in het station van Brugge en daar stond ik klaar voor de eerste trein van vele treinen dat ik in de komende 5 maand zal gebruiken. NU begint het door te dringen tot mij, ik zal het wondermooie Brugge niet meer zien tot in de lente van 2019!
De IC trein van Brugge naar Brussel is weinig schokkend, buiten een omleiding wegens spoorwerken en een slachtoffer van de Zaventem aanslagen en medepassagier die zijn verhaal deed aan onze kaartjesknipper. Een voorsmaakje de komende maanden, hopelijk niet! Gelukkig was er een dieprode zonsopgang om mij af te leiden van de diepere betekenis van de aanslagen in Zaventem.

Een vlotte aansluiting in Brussel zat ik op mijn ICE naar Frankfurt Hfb, of zo dacht ik een korte periode. Helaas is deze ICE door spoorwerken (weeral) ingekort tot Koln Hbf en moest ik daar overstappen. Samen met (zoals altijd) luidruchtige Duitsers en Amerikaans toeristen met Belgisch bier ben ik van perron 5 naar perron 6 gespurt en op ICE 105 gesprongen voor wat waarschijnlijk een saaie hoge snelheid rit zal worden tot Basel SBB. Ideaal om wat „administratief“ werk op mijn antieke laptop!

Aangekomen in station Basel SSB, je hebt ook de „Franse Basel“, moest ik eerst een automaat zoeken om geld uit de muur te halen. Ik had er niet aan gedacht dat Zwitserland NIET in de Euro zone mee is. Euro of Zwitserse Frank, duur is en blijft Zwitserland. Na de rush op een tweede geldautomaat, de eerste weigerde mijn kaart (!?), vlug een zes rittenkaart uit de automaat waarbij ik mijn 50% FIP korting vergeten ben. Ik moet mij een beetje haasten want Rony staat op mij te wachten in Liestal, een prachtig rustig Zwitsers stad 10 rijden van Basel SBB met de IR trein.
Rony, Janet en de rest van de familie hebben mij met open armen ontvangen! Na het innig ontvangst was het maar een korte busrit en een wandelingetje op de berg naar hun appartement. Nog wat praktische gegevens en afspraken is deze avond geëindigd in een lange babbel en een avondmaal met Raclette en kleinkinderen. HOE Zwitsers kan het nog zijn!!
Op het einde van de eerste dag van 5 maanden reizen ben ik totaal gelukkig en kapot in bed gevallen ... en ik wilde nog wel wat PC werk doen.

Laatste gevecht met bagage en mijn nieuwe rugzak

Laatste dag in Koolkerke, nog wat PC werk, nog wat informatie opzoeken, huisje opkuisen, laatste papieren opzoeken & afdrukken, katje knuffelen EN het grote gevecht met een te kleine rugzak!

Zoals traditioneel heb ik mij in het zweet gewerkt en heb ik na meerdere malen in en uitpakken minder bagage mee dan ik voorzie ... vooral de dikke winterkledij en medicatie hebben mij het deze maal moeilijk gemaakt!

Definitieve keuze route reis

Uiteindelijk zijn veel plannen mislukt, door visa problemen en stug ambassade personeel.
"Lang leve de wereld van gesloten grenzen" !

In 2018 zal ik proberen Brugge - centraal Europa - Roemenië - Moldavië - Oekraine - Polen - Baltische staten - Rusland te volgen tot in Kazakhstan.

In 2019 zal het van Kazakhstan terug naar Brugge gaan over de kaspische zee via de Causasus, Turkije en Europa.

Documenten, toelatingen, bagage, voorbereidingen, ...

 

Met het aftellen van de dagen tot vertrek begint mijn "reis-administratie" zowat tot rust te komen.
Nog een tweetal documenten en alle toelatingen, bewijzen, reisgidsen, kaarten, verzekering, cash geld, medische documenten en inentingen, elektronica zijn geregeld.
Hier en daar ook nog enkele details die moeten geregeld worden, maar niets om mij over te stressen.