Na nog effe kennis te maken met een vriendelijke medepassagier op mijn 10de trein en eerste nachttrein kon ik Wenen betreden vanuit het nagelnieuw centraal station. Met de regen kwam Wenen nogal druilerig over, maar over naar de taak van de Dag, Julia en haar familie opzoeken. Zonder al te veel moeite ben ik met tram 18 van het centraal station getramd tot dicht bij Julia haar deur.
Het eerste contact met Julia en haar man en de kleinste spruit verliep heel innig maar ik kon enkel mijn bagage afleggen deze ochten en toen was er een hele dag om Wenen te verkennen met een kaartje van de stad en enkele goede tips van Julia.
Een eerste lang stop was het „Kunst haus Wien,“ een gebouw dat doet denken aan Gaudi. Met een Schladminger (bier) en een pijpje wat relaxen op het terras van dit museum terwijl er donkere wolken samentrekken boven Wenen. Een volgende stop is een bezoek aan het parkspoorlijntje, iets buiten de normale wandelgangen van toeristen maar toch leuk.
Uiteindelijk heb ik tot ver na zonsondergang de pracht en praal van Wenen zitten bewonderen tot mijn voetjes eraf lagen. Vooral na zonsondergang met de lichtjes is Wenen bijzonder mooi.
Toen ik uiteindelijk terug bij Julia en haar man, dochter en kleine spruit was viel ik zowat in slaap. Een hele dag rondwandelen en de nacht daarvoor niet slapen in de slaaptrein was er een beetje teveel aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten