Met goede moet en een sandwich op zak heeft Katia mij afgezet en een ticket gekocht aan het HEV station van Dunariszti. Met het ratelend treintje uit communistische tijd stond ik na een langzame rit in Kozvagohid aan de rand van Boedapest. Hier kon ik met mijn overstap ticket aan de andere kant van de straat tram 24 tot Boedapest keleti station ... of zo dacht ik toch. Helaas werden er sporen vernieuwd en heb ik het laatste half uur maar te voet gewandeld tot het station. Toen begon mijn grootste uitdaging van de dag, genoeg € munten vinden voor de bagage lockers. Iemand vond het blijkbaar geniaal lockers in Hongarije te plaatsen met € munten. Zowel Hongaren als toeristen hadden veel problemen om dit logistiek probleem op te lossen en er plakte eentje rond mij die dacht mij geld afhandig te maken. Helaas voor haar ...
Nu dat achter de rug was het tijd voor een namiddag Boedapest toeristisch na zo veel keer in Keleti over te stappen tussen treinen is het nu eindelijk gelukt. Na een wandeling langs een lange grauwe boulevard tot de Donau kon te pret beginnen. Eerst heb ik via het parlement gewandeld tot de kabellift van de „kasteelberg“, het mooiste punt van Boedapest. Ik had nog net genoeg tijd te wachten tot het donker werd en ik Boedapest met de lichtje kon bewonderen ... oooh, mooi en zeer toeristisch.
Eenmaal terug in Keleti nog wat eten, rugzakje uitgehaald en wachten tot onze slaaptrein klaargezet wordt. De slaaptrein is nog een goede oude slaaptrein met wagonbediende en de rest van de sfeer. Ik had deze maal ook enorm veel geluk dat er weinig passagiers waren en voor 2€ smeergeld ik een privé couchette voor mij alleen had. Hilton op wielen!
Ondanks de grenscontrole midden de nacht en twee loc wissels heb ik toch nog betrekkelijk goed geslapen ... de rest is voor het volgende verslag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten