Dag 38 : Krasnodar, busticket voor morgen naar de Crimea

 Bij het eerste zonlicht zag ik veel sneeuw, maar dan begon het te regenen en in Krasnodar is het onvoorstelbaar warm, zeker 5 graden. Ik moet winterkledij terug in mijn rugzak doen!!!Buiten de sneeuw bleek de samenstelling op de slaapplaatsen rond mij wat aangepast en bleven alleen de Russische pratende sympathieke dames nog over ... en natuurlijk de ander 50 passagiers in ons rijtuig. Vooral Nathasha (zie dame in het midden van de foto) wist de sfeer er goed in te brengen en de vlaggetjes op mijn rugzak bleken opnieuw een goed excuus voor een gezellige babbel zonder gemeenschappelijke taal. Onnodig te zeggen dat toen het tijd was afscheid te nemen vond iedereen het spijtig vond, zeker ik toen ik een „vinger massage set“ cadeau kreeg van Natasha.

Van het station Krasnador 1 de weg naar mijn hostel te vinden bleek simpel met prehistorische trolleybus 2 of 4. Helaas praatte de dame aan de receptie alleen Russische en wilde / kon mij niet registreren. Gelukkig heb ik bij vrienden navraag kunnen doen en moet er maar geregistreerd worden vanaf 3 nachten op één plaats ... een opluchting.

Toen ben ik eerst terug naar het station getramd om een busticket te kopen voor morgen naar Simferopol. Best duur aan 1500 Rub om een ganse dag in een bus gevangen te zitten!
[Het tramnet in Krasnodar is niet ontmanteld geweest zoals in sommige steden na de val van de USSR, hier is heeft het net zelf nog de oude „sfeer“ behouden. Oude rammelende trammetjes die tergend langzaam tussen de bomen en huizen van de zijstraten sukkelen en op iedere tram een conductrice die je een ticket verkoopt van 26 Rub, ongeveer 30 eurocent!]
Nu dat opgelost is deze blog verder schrijven, dan nog wat eten en drank kopen voor morgen op de bus en deze avond nog wat internetten tot ik het beu ben. Morgen is het vroeg dag en er is in deze hostel totaal niets te doen en met niemand te praten ... saai! Buiten gaan is ook geen optie, het regent zo hevig dat het geen weer is om een hond buiten te zenden.

Dag 37 : Trein 030 Moskva 14h18 - Krasnodar 1 09h40

Gisteren avond is onze trein Estland buiten gereden in de sneeuw en vandaag ben ik aangekomen in Moskva in de sneeuw. Een teken dat de winter dichter en dichter komt ... bbbrrr. Buiten een leuke babbel met een Rus die geen Engels praat is mijn reis in het modern platzcarte rijtuig weinig opzienbarend. Redelijk geslapen, mooie toiletten en een behulpzame wagonbediende. Meer moet het niet zijn zeker.

In Moskva had ik geluk, een korte wandeling over de straat van station Leningradskij naar station Kazanskaia en ik kon mijn bagage afgeven en eten gaan zoeken. In de „food court“ kon is eten kopen, goed zal ik het niet noemen, maar er is hier gratis wifi en hierdoor kon ik wat op mijn laptopje tokkelen en met mijn gsm spelen. Ik denk dat ik niet meer tot het rode plein zal gaan vandaag, geen tijd meer over. Een korte wandeling tussen de stations moet nog net kunnen en wat inkopen voor op de volgende trein en ik ben klaar voor de volgende treinreis.
Trein 030 stond meer dan één uur voor het vertrek op perron 6 terwijl de vroege passagiers, zoals mijzelf, aan de grond aan het vriezen waren voordat de deur open ging. Een oudere Russiche dame was ondertussen zeer onder de indruk van de vlaggetjes op mijn rugzakje ... ik kreeg goedkeuring van de vele treinreizen in het verleden ... het is altijd leuk goedkeuring te ontvangen voor wat je doet!
Eenmaal op de trein was het eerste moment de gewoonlijke chaos voordat de trein aanzet en iedereen tot rust komt, inclusief mijzelf. De passagiers direct rond mij zijn sympathiek, maar helaas hebben wij geen gemeenschappelijke taal ... jammer. Nog een intand maaltijd en wat thee maken met de samovar voordat ik mij op mijn bovenslaapplaats terug trek samen met de ondergaande zon. Hopelijk zijn er geen hevig snurkende passagiers rond mij en kan ik wat slapen.

Dag 36 : Trein 034 Tallinn 15h58 - Moskva 09h40

Na een lekker ontbijt heb ik van de over sociale kat en hond afscheid genomen en heeft Senthill mij meegenomen naar onze ontmoeting met Janc in de nieuwe hippe wijk van Tallinn, Telliskivi, net achter het station. Ik heb enorm genoten van de uren samen met Senthill en Janc, twee super intelligente en warme mensen met totaal andere achtergrond. Mij meegerekend voelde ik drie werelden samen komen in de nieuwe hippe wijk van Tallinn.

Helaas was het ondertussen tijd afscheid te nemen van Senthill en heeft Janc mij naar het station gewandeld zodat ik mijn trein naar Moskva kan nemen. Als één van de eerste kon ik op splinternieuw rijtuig 19 stappen van trein 34 Tallinn - St Peterborg - Moskva. Luxe in derde klasse internationaal ... gelukkig verbrand de loc voor ons genoeg olie om een geur van authentiek reizen na te laten en is de goede oude samovar ook gebleven. Bagage opbergen in open zicht, bed opmaken, paspoort aan de wagonbediende afgeven en het verslag en de fotootjes van vandaag op mijn laptopje tokkelen.

Rond 7 uur deze avond is het grenscontrole Estland / Russia, daarna in onze trein vlug volggelopen met passagiers ... maar toen het licht uitging werd het al snel stil en vielen alle 56 passagiers in slaap tot de zon in Rusland opkwam.

Dag 35 : Dagje Tallinn

Vandaag was een weinig bijzondere dag. Na de regen en sneeuw deze morgen kon ik onder een schitterende zon in de bittere koude eerst wat inkopen doen voordat ik een dagje oude stad Tallinn bezoeken kon inplannen. Ik heb na een kort bezoekje aan het station voor de controle van mijn treinticket, uren rondgewandeld in het oude centrum, fotootjes genomen, genoten van de oude architectuur en mijn weg tussen de vele toeristen gebaand. Vooral tegen de avond kwamen de toeristen massaal flaneren rond de kerstmarkt op de markt. Dat was teken voor mij om Tallinn met de toeristen en de koude achter te laten en mijn host terug op te zoeken. Senthill heeft een prachtige maaltijd gemaakt stijl Sri Lanka en enkele biertjes erbij doet een mens slapen als een engeltje ... zzzz

Dag 34 : Bus 176 van Torva 12h08 naar Valga 12h40, trein van Valga 13h59 naar Tallinn 17h15

Vandaag heb ik weeral lui kunnen uitslapen, zoals altijd een prachtig ontbijt van Victoria en nog een wandeling met de kleinste spruit voordat ik mijn rugzakje opgenomen heb voor mijn laatste bestemming in Estland, Tallinn.

Een comfortabel busje heeft mij van Torva naar Valga station gebracht waar ik nu dit reisverslag aan het aanvullen ben terwijl deze nieuwe Stadler trein tussen de bossen en kleine dorpjes zoeft, met stopcontacten EN snel wifi voor een treinticket naar Tallinn aan 16€90. Estland is gevoelig duurder geworden en gemoderniseerd!
[Enkele jaren terug heeft Estland alle reizigerstreinen in één aankoop vervangen door nieuwe Stadler treinen. Ook de spoorlijn Valga - Tartu is compleet vernieuwd. De vorige maal reed de trein aan 20 km/h of zo op dit stuk ... „keding, keding“]

 Eenmaal in Tallinn stond ik een tram en één bus later voor de deur van Senthil zijn appartement. Het was heel eenvoudig mij thuis te voelen bij Senthilmet zijn hyper-sociale hond en kat. Deze avond zijn we samen nog naar een CS ontmoeting en bar meeting gegaan om deze dag perfect af te sluiten in het historische Tallinn.

Dag 33 : Dagje Torva

Gelukkig kon ik uitslapen deze morgen ... bekomen van de zware avond gisteren! Maar goed, met Victoria op de fiets de grand tour van Torva gedaan, het stadspark, de open lucht concertzaal, het vernieuwd plein, de twee hotels, de twee supermarkten, een soepje tussendoor, een kerk dat nu cultuurzaal is en de schitterende natuur dat overal aanwezig is rond Torva.

Het hoogtepunt was een bezoek aan het kasteel, grot en bron van Helme koopad. Een wandeling door het kasteel over de heuvels via de grot tot een waterbron met helende krachten. Ik voel mij veel gezonder nu. Als laatste uitstap in Torva zijn wij effe gefietst tot de turfvelden net achter het stadje. Het hoogtepunt van de dag is samen met Henno een spa gaan opzoeken voor de Sauna’s. Met de Finnen en Russen als voorbeeld worden de Esten langzaam maar zeker grote Sauna fan. Extreem leuk maar ... opwarmen tot 95 graden en dan in „ijskoud“ water springen ... bbbrrr ... mijn haar kwam er toch effe recht van!!! Een beter einde van de dag kon bijna niet, dat ik morgen afscheid moet nemen van Henno, Victoria en de kinderen, jammer!

Dag 32 : Trein van Riga 10h33 naar Valga 13h55, bus Valga 14h10 naar Torva 14h45

Deze morgen vroeg opgestaan en ik ben samen met Agnese en de kinderen het huis verlaten, zij voor school en werk, ik voor mijn trein naar Valga. Een laatste maal tram 1 naar het station, effe wachten in de bittere koude en daar kwam hij, mijn treintje naar Valga. Zoals het stel uit Daugavpils is de verwarming onvoldoende en zit ik hier met mijn vest aan, maar de wifi is uitstekend en ik kan heel wat werk verzetten terwijl mijn trein tergend langzaam door de sneeuw en de bossen verder rijdt ... een ECHTE treinrit zoals vroeger, maar dan wel met wifi! Deze spoorlijn was in de Russische tijd duidelijk belangrijker, te merken aan de palen van de verwijderde bovenleiding. Een andere tijd.

Ongemerkt rijdt mijn treintje de grens met Estland over [Waar is de tijd dat toeristen zoals ik speciaal naar Valga / Valka reisden om aan de grenscontroles stempels te verzamelen in onze paspoorten ... zucht] en stopte naast een nieuw Stadler treinstel van Estland in een totaal gerenoveerd station van Valga. Waar is de tijd dat dit station een bouwval was ... zucht!
In dit modern station natuurlijk geen loket meer maar wel een verwarmde wachtzaal en een TV scherm met alle vertrekkende treinen en bussen. Met de hulp van twee oude dames zat ik probleemloos gratis in een minibusje lijn 23, naar Torva richting mijn nieuwe hosts.

Voor ik het wist stond ik voor de deur van Victoria, Henno, kinderen en katten (sorry, al die namen!) en verschoot Victoria nogal van die kleine reiziger met rugzak!
En lieve mensen, direct ben ik goed ontvangen, grote matras op de grond voor mij en eten op tafel voor mij. Zelf als ik thuis de deur open doe voel ik mij minder welgekomen!

Na de kinderen van school af te halen en mijn lof uit te spreken over het lokaal meertje, gaan schoppen in de grote supermarkt van Torva was het tijd voor een typisch Estlands ontvangst. „Vana Tallinn“, een typisch Eslands likeur dat je blijkbaar in brand moet steken ... bijzonder, geloof mij!!!
Ik weet het niet goed meer, maar ik denk dat ik in de nacht wat boomtjes afgezaagd heb ... ZZZzzzz !

Dag 31 : Uitstapje met de trein van Riga naar Jurmala om effe de zee op te snuiven

Deze morgen weer lui uitgeslapen maar doordat iedereen naar school of werk moest is het toch vroeger geworden dan gisteren. Toen ik deze morgen buiten uitgestapt ben zag ik dat het gesneeuwd heeft deze nacht ... mijn eerste sneeuw deze reis! Maar goed, opnieuw tram 1 naar het centrum en het station, daar een elektrisch treintje naar Majori genomen, het „centrum stad(je)“ van Jurmala. Ik had geluk, bijna geen strandtoeristen deze winterdag maar wel veel wandelaars langs het strand met een spiegelgladde Baltische zee, met enkele toeristen. Zo was er een Bruggeling (ik) en een Russisch koppeltje waarvoor ik een foto genomen heb. Tja, toeristen helpen toeristen.

Tegen de namiddag begon het vlug af te koelen en donker te worden en na een fotootje van één van de mooiste stationnetjes van Latvia vond ik het hoog tijd terug naar Majori terug te wandelen langs de bijna lege centrale boulevard en stadspark. Ik zou bijna zeggen prachtig ware het niet dat het al begon te vriezen tegen vier uur in de namiddag ... bbbrrr!
Dan maar vlug een treintje in het donker terug naar Riga, tram 1 en gezellig schuilen in de warmte bij Angele en haar familie.
Tijd om afscheid te nemen, mijn rugzakje voor te bereiden want morgen is het ‚vroeg dag’, ik moet mijn alarm zelf gebruiken!

Dag 29, 30 : Riga

De eerste volledige dag in Riga heb ik na een gezellig ontbijt Agnese mijn treinticket gaan kopen voor dag 32 naar Valga. Direct na mijn treinticket met Agnese en de kinderen een museum van 100 jaar onafhankelijkheid bezocht. Er zijn wel meerdere van deze musea deze dagen. Het feest voor 100 jaar onafhankelijkheid is groot en wordt enorm gedragen in Riga, opvallend! Tegen de late namiddag en een glim op het nationaal défilé met o.a. Belgische vliegtuigen zijn we rustig afgezakt naar huis voor wat spelletjes, pppfff heb niet goed gewonnen en een aanval op de koekjes die Agnese deze morgen gebakken heeft.

De tweede ochtend extreem lang uitgeslapen tot de kinderen wakker werden. Douche, ontbijt, shopping lijst voor de pannenkoeken deze avond. Dan is het alleen nog wachten op de wasmachine zodat ik mijn was kan uithangen voordat ik naar de stad trek. Agnese en de kinderen hebben huiswerk, morgen is het een schooldag. Jammer ...
Dan maar eerst gaan schoppen en alles terug naar huis gebracht want ik wil niet de hele dag met eieren en melk rondlopen, dat kan schadelijk zijn voor mijn zakje!

S’avonds heb ik nog een wandelingetje Riga oude stad gedaan, vooral na zonsondergang met de extra licht- en muziekshow ter gelegenheid van het feest 100 jaar onafhankelijkheid heeft een extra aan de stad. Het heeft toch enkele mooie foto’s opgeleverd.

Om de dag af te sluiten heb ik nog pannenkoeken voor Agnese en kinderen gebakken. Universeel, iedereen lust pannenkoeken ... een geschikt einde van de dag voor het slapen gaan.

Dag 28 : Trein 801 van Daugavpils 13h00 naar Riga 16h35

Deze morgen nog een klein ontbijt met Sigitas en dan op weg naar het station via een lokaal marktje. Met een tweetal uur tijd over ben ik snel gaan schuilen in de wachtzaal in de warmte. De winter begint al aardig op te komen en ik moet denken de volgende winterlaag uit mijn rugzak te halen. Gisteren heb ik mijn handschoentjes boven gehaald ... geen overbodige luxe meer.
Maar goed, een ticket gekocht voor amper 7,05€, nog wat aan mijn blog gewerkt (gratis wifi in de wachtzaal) en dan in de gemoderniseerde Russische trein naar Riga. Het eerste deel van de rit viel nogal mee, het werd donker buiten, geen licht in de trein, weinig passagiers met allemaal hun vest aan door de ietwat werkende verwarming maar dan ging het licht aan en bij aankomst in Riga zat de trein stampende vol. Het viel mij op hoeveel passagiers mijn rugzak zaten te bewonderen ... tja!

Na een vlotte tramrit stond ik op de deur te kloppen bij Agnese en haar kinderen. Rugzakje neergeploft en een uurtje later liepen we rond in Riga om de festiviteiten van 100 jaar onafhankelijkheid te bekijken. Niet slecht, een echt cultureel festival. Maar de kinderen werden moe en we zijn maar terug naar huis gegaan om te gaan slapen, tot morgen.