Nog voor de zon opkwam stond ik op het perron van Iasi station en kon ik mijn hostel gaan opzoeken. Als 21e eeuw reiziger met google maps natuurlijk. Helaas ... had ik een tikfoutje gemaakt en heb ik er een half uur over gedaan wat eigenlijk een 10 minuten wandeling is. Na een dreigende waakhond af te schrikken stond ik voor de deur van bycicle hostel en ... moet ik nog 4 uur wachten tot de deur open gaat. Keuze heb ik niet, dus rustig afwachten. Eerst nog effe terug gewandeld naar het trein en busstation voor informatie voor mijn bus naar Chisinau (Moldavia) morgen. In het treinstation wilde ik niet lang blijven, de vele daklozen hebben dit gebouw in een openbaar toilet veranderd en in het busstation heeft een Engelstalige Moldaavse jonge dame mij geholpen met alle informatie voor morgen. Het kan soms vlot gaan in het leven. Nu zit ik hier voor de deur van mijn hostel, ondertussen nog een kleine twee uur wachten. Bus-info OK, ontbijt ook al gekocht en opgegeten en mijn reisverslag bijgewerkt. Wat kan ik nog doen ... een pijpje roken dan maar en kwaad kijken naar de waakhond die mijn uitweg naar de straat bewaakt. Aha, de gordijnen gaan open en de deur gaat vroegtijdig open ... yes, binnen wachten met koffie en wifi!
Toen de uitbater eindelijk tot leven kwam om 10h00 had ik al heel wat internetwerk kunnen verzetten tegen dan en een tweetal tassen koffie leegdrinken.
Na mijn rugzak af te zetten in mijn kamer heb ik besloten het mooie en gezellig centrum van Iasi te bekijken. Alle bezienswaardigheden bevinden zich in grote lijnen langs een boulevard die van het parlement tot de universiteit loopt. Wat gewandeld, genoten van de ontspannen sfeer, een prachtige kathedraal bezocht helaas zonder foto. Ik moest wat onder de rader blijven om de „gelovigen“ niet te schokken.
Uiteindelijk op een soort festival goed gegeten en wijn gedronken voordat ik terug naar mijn hostel gesukkeld ben. De vermoeidheid van een nacht zonder slapen op een slaaptrein begint mij parten te spelen. Na een douche heb ik de rest van de namiddag op het internet gespeeld, toekomstige hosts gecontacteerd, treintickets gekocht, dagboek verder ingevuld, enz. Eigenlijk een luie namiddag om het einde van Roemenië te vieren. Het is mijn laatste avond in Roemenië dit jaar.
Ik denk deze avond af te sluiten met een pijpje en nog een wandeling langs de boulevard van Iasi. Het avontuur van reizen noemen ze dat dan!
Al bij al heeft dit bezoek aan Roemenië mij een prachtig land laten zien dat de slechte reputatie niet verdient. Economisch niet zo denderend, het land wordt o.a. gehinderd door een tekort aan werkkrachten, maar de doorsnee Roemeen is een ontwikkeld persoon die dit land zeker naar nieuwe hoogten kan lichten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten