Deze morgen na een goede nachtrust (zucht) en een prachtig ontbijt in hostel Boemia ben ik richting het kabelliftje gegaan voor het zicht over Brasov. Helaas was het vandaag uitzonderlijk buiten dienst wegens onderhoud! De schoolgroep voor mij is maar iets anders gaan doen maar ik heb mij niet gegeven en ben de steile helling maar gaan beklimmen. Na zo’n anderhalf uur stond ik aan de verkeerde kant van de top, afslag gemist, en kon ik nog een half uur het uitzichtpunt en het bord „Brasov“ gaan zoeken. Dat bergje is toch steiler dan je zou denken ... zucht. Na een siesta met het zicht op Brasov en de vallei kon ik terug de afdaling naar het oude centrum maken.
Het was toen al na de middag en met wat administratief werk in mijn hostel heb ik er een luie dag van gemaakt.
S’ avonds heb ik zoals gisteren in de rij gaan staan met de locals voor een ijsje bij de beste homemade ijsverkoper van de stad. Zoals de gezegde luidt : „act like the locals.“
Net toen ik dacht dat de avond voorbij was ben ik nog aan de praat geraakt met een Australiër die enkele maanden spoort in Oost-Europa, een echte verwante traveller spirit. Toen ver na slaaptijd heb ik die zitten praten over vooral de betekenis van het leven. En ik maar denken dat alle toeristen in mijn hostel nogal oppervlakkig zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten