toch nog één gebouw dat gebleven is
Deze morgen ben ik als eerste opgestaan in mijn hostel, douche genomen en buiten wat ontbijt gezocht en gewandeld tot de boulevard en de zwarte zee. Helaas is het winderig vandaag en wat bewolkt, dus geen ideale dag hiervoor. Tot mijn verbazing heb ik een tweede gebouw gevonden dat ik nog herken van 15 jaar geleden. In de laatste 3 jaar dat Batumi volledig platgewalst is heeft deze pletwals grondig werk geleverd. Het is duidelijk dat Batumi nu het centrum van de gok-industrie en de internationale sex-industrie is. Je ziel verkopen dus ... helaas is hierdoor ook de veiligheid niet verbeterd in tegenstelling tot de rest van Georgië.
Maar vandaag staat niet in het teken van Batumi, maar van Akhalsopeli en Sinem!
Ik wilde eerst een echte bus 16 nemen, maar toen ik opstapte besefte ik dat ik geen magneetkaart had. Dus maar op mashrutka 33 „Gonio“ opgestapt voor de rit tot Akhalsopeli om vandaar met een vage beschrijving Sinem op te zoeken in een beroemd huisje in de bergen. [De mashrutka’s richting Turkse grens beginnen nog altijd van hetzelfde plein als 15 jaar geleden. Alleen zijn het nu allemaal nieuwe Mercedes Benz busjes.] Een klein half uurtje later stond ik in het „centrum“ van dit „dorp“ en heb ik de berg op gewandeld tot ik Sinem gevonden had.
Vanaf het moment dat ik binnen stapte viel mijn mond open ... zij is zo in vrede met haarzelf, straalt zo een positieve energie uit dat ik er stil van werd. Daar op de berg in Georgië heb ik de eer gekregen iemand te bezoeken in haar stukje „paradijs op aarde!“
Mijn bezoek in Batumi was een beetje zo/zo maar na mijn ontmoeting met Sinem is Batumi een topbestemming geworden van mijn reis. Ik denk dat de foto’s voor zich mogen spreken.
Na dit absoluut hoogtepunt was het tijd voor mij de berg af te wandelen in het donker en Mashrutka 88 te nemen terug naar Batumi en mijn hostel. Helaas komt deze dag tot een einde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten