Tergend vroeg kwam onze trein heel langzaam het station van Seki binnen gereden. Helaas ligt dit station wel zo’n 15 km buiten de stad en hebben wij een dure taxi moeten betalen, samen zo’n 10 Manat of 5€ ... doet nog pijn! Wel er stonden maar twee taxis voor het station, dus van onderhandelen kon je niet echt spreken!
Maar goed, in een record snelheid stonden we aan het busstation en even later stonden we te voet voor mijn hostel. Mijn Japanse vriend is dan met een Mashrutka naar zijn hostel gegaan. Na kennismaking met de twee konijnen en vogel van mijn hostel hebben wij even later samen ontbeten in mijn hostel ... dat doet deugt na zo’n nachttrein.
Met verse energie zijn wij dan met mashrutka 11 de berg opgereden om allereerst het zomerpaleis te bezoeken. Voor 2 Manat goed gespendeerd geld. Dit zomerpaleis is een architectonisch pareltje en is wonderbaarlijk goed bewaard gebleven. Dan zijn we verder afgezakt maar helaas net het winterpaleis niet gevonden. Na een stop in een (te) duur theehuis in het park en een prachtige maaltijd op advies van Japan zijn we tot de conclusie gekomen dat alleen het winterpaleis nog te bezoeken is ... helaas is dus niet veel te zien in Seki.
Dus terug met bus 11 de berg op en deze maal heel goed gezocht en gevonden, het winterpaleis. Helaas moesten we bekennen dat de Franse toeristen die net buiten kwamen gelijk hadden en enkel het park open was, het paleis zelf is gesloten ... vermoedelijk wegens te weinig toeristen.
Gelukkig hebben wij op de terugweg een prachtig echt theehuis gevonden, met volksspelen, de muren geel van het roken, een kan thee aan 30 eurocent EN wifi natuurlijk. DAT is het leven ... het BESTE moment van de hele dag!
Nu zit ik hier na mijn Japanse vriend af te zetten in zijn Mashrutka, in mijn goed verwarmde hostelkamer wat te tokkelen ... het is veel te koud (en donker) buiten ... ik blijf binnen ... bbbrrr!!!
Centrum Seki, straatverlichting is een luxe in Azarbaijan!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten