Dag 74 : Laatste dag in Baku en trein 664 van Baki Sern naar Seki

Deze morgen natuurlijk begonnen met ontbijt en tot de middag in mijn hotel gebleven, waarschijnlijk de laatste dag in een „echt“ hotel tijdens deze reis.
Dan wat rondgewandeld en genoten van de zon, wat gegeten en vooral de wijk Canclik verkend. Deze wijk boven het station is duidelijk buiten het „centrum“ en is minder glamoureus. Het is treurig te zien dat de oude kleine gebouwen systematisch afgebroken worden voor immense torengebouwen ... dit is niet in het voordeel van de schoonheid van Baku! Maar goed, het nieuw jaar is begonnen en in enkele uren verlaat ik Baku met de slaaptrein voor de laatste keer. Na zo veel dagen toch een „emotioneel“ moment in deze reis. Nu ben ik definitief op de terugweg naar Brugge, het begin van het einde, de eindstreep in zicht, enz ...

In de laatste uren in de receptie van mijn hotel heb ik nog een leuke tijd samen met Ahmad de assistent manager. Wij hebben het o.a. gehad over de relatie Azarbaijan en Turkije, de situatie in Turkije en zo veel meer. Het waren verhelderende uren voor mij. Maar goed, de tijd loopt verder en ik heb mijn bagage weeral op moeten nemen voor de metrorit naar het station van Baku, een laatste keer deze reis.
Slaaptrein 664 is een beetje zoals de vorige verlopen, wachten in de nieuwe wachtzaal en ruim voor tijd kon ik opstappen in mijn rijtuig. Mijn medepassagiers waren op het perron vol bewondering voor de vlaggetjes op mijn rugzak en ook in de trein kreeg ik heel wat aandacht. In tegenstelling tot de vorige waren de drie dames op mijn rijtuig niet dronken, vriendelijk en heel efficiënt ... een stuk aangenamer dan dronken bedienden. De verassing op deze trein was een Japanse toerist die in het bed naast mij lag, mijn tweede Japanse toerist in Azarbaijan! Nu het is al bijna middernacht dus ben ik zo vlug mogelijk onder de lakens gekropen ... zzz