vrijdag 8 februari 2019

Dag 107 : Verhuis van Trabzon naar Samsun

 

Deze morgen zijn we vroeg opgestaan voor ons vertrek in Trabzon. Harun heeft mij eerst afgezet in de ottogar, of Terminal zoals deze hier genoemd wordt, en dan doorgereden naar zijn werk. Ik had zonder problemen mijn bus gevonden en zit hier nu relaxed dit verslag te tokkelen terwijl de opgaande zon Trabzon langzaam begint te verlichten en wij voorbij Trabzon stadion rijden.
Het laatste deel van de rit op mijn bus was nogal stressvol. Cigdem had mij gecontacteerd voor een ontmoeting in Samsun op een moment dat mijn host mij ging oppikken van het busstation. Na veel heen en weer getokkel op whatsapp tussen Cigdem, Ersan en mijzelf zijn we tot een compromis gekomen en ik kon direct na aankomst een ontmoeting regelen tussen Cigdem, haar tweelingzus en een vriendin. Ik heb de rest van de dag tot lang na zonsondergang kunnen doorbrengen met deze intelligente Turkse dames en vooral Cigdem is een hele interessante persoon die niet van haar stuk te brengen is in welk onderwerp dan ook. Mijn beeld van Turkije is na onze ontmoeting een stuk anders dan voordien. Buiten de verschillen is mij vooral de gelijkenissen opgevallen tussen Europa en  België. Ook hier is de jeugd verzot op plastiek eten, nl. de Mcdonalds en verslaafd aan hun smartphone! Hoe is het mogelijk!!!!
Maar goed, s’avonds na een mooie tramrit stond ik voor de deur bij Ersan, 7 katten en één hond. Een tweede warme welkom, eten, thee en de gezelligheid van kat vriendelijke mensen. Nadat het al heel laat geworden was heb ik mij kunnen installeren in mijn eigen kamer en viel ik bijna onmiddellijk in slaap. De voorbije dagen zijn vermoeiend geweest en ik hoop in Samsun en Sivas wat rust in te halen. Maar goed, vandaag is begonnen met een lange saaie busrit en geëindigd in gezelschap van enkele prachtige Turkse mensen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten