Een relatief korte nacht maar eentje met een zeer diepe slaap. Ik was zo kapot dat je een atoombom mocht laten afgaan direct naast mij ... ik zou nog blijven slapen. Bucu heeft na mijn douche ontbijt gemaakt voor mij en geholpen met de was in de machine te steken. Nog steeds vermoeid maar met goede moed ben ik dan op aanraden van Serdar met de metro naar het Mausoleum van Attaturk gegaan. Een indrukwekkende constructie voor de verheerlijking van Attaturk en tot mijn grote verbazing zijn idealen. Zoals democratie, seculaire staat, ... al de principes die de laatste jaren begraven worden in de naam van Attaturk. Ik voel mij zeer triest voor het Turkse volk dat het harde werk van deze intelligente man in de laatste tientallen jaren in zijn naam teniet gedaan wordt. Volgens Attaturk verdient het Turkse volk deze idealen ... ik moet hem gelijk geven. Helaas denken de huidige leiders hier anders over. Hopelijk is er nog tijd voor het Turkse volk hun politieke koers te veranderen voordat alles verloren is.
Na het grootste deel van de dag in het Mausoleum rond te lopen stond ik in de late namiddag terug bij Bucu en werd ik opnieuw met open armen ontvangen. Vandaag een stukje minder ziek en vermoeid dan gisteren en de rest doet deze lieve family mij vergeten. Maar nu is het tijd voor een korte siesta of anders zal ik het niet overleven.
S’ avonds hebben wij opnieuw prachtig samen gegeten. Zo lekker en zo gezellig met deze lieve family ... Turkse gezelligheid. Na het eten bleek dat wij allemaal Star trekkies fanaten zijn en hebben wij voor het slapen gaan samen de laatste aflevering bekeken van star trek discovery. Slaap wel ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten