Deze morgen heeft mijn host zijn sleutel achtergelaten voor mij vandaag, wat een vertrouwen! Na een luie start, een warme douche ben ik eerst in de directe buurt rondgewandeld om ontbijt te vinden en wat praktische aankopen te doen van o.a. papieren zakdoekjes. De laatste 3 dagen heb ik bijna mijn ganse stock erdoor gejaagd!!! Ik ondervind toch de economische problemen van Turkije en de hogere prijzen van Ankara. Mijn ontbijt viel nog mee, 10 Lira (1,5€) met een cay inbegrepen. De tip van mijn host was goed. In de supermarkt enkele huizen verder heb ik douchegel en een grote stock papieren zakdoekjes gekocht voor het immense bedrag van 70 Lira. Het is duidelijk dat dit artikelen zijn die Turkije geïmporteerd ... DUUR!!!
Nadat ik mijn boodschappen thuis binnen gegooid heb was het tijd om opnieuw de nieuwe S-bahn te nemen voor wat toeristisch activiteiten in Ankara, een stad dat eigenlijk niets te bieden heeft. Deze middag heb ik maar één bestemming, Ankara Kalesi. In het stadscentrum op een rots (euh ... berg) staan er nog twee kastelen met een verzameling oude kleine huisjes. Niet zo bijzonder, maar het enige oude deel van de stad pre Attaturk. In de warme middagzon een ontspannende wandeling in het centrum, ideaal voor een luie dag. Na deze toeristische trip ben ik terug naar huis gegaan voor enkele uren siësta en administratief werk aan mijn reisblog. Deze avond wordt het een lange en leuke avond.
Na de sleutel af te geven aan mijn host ben ik met de metro naar een shopping centre van Ankara om Burca te ontmoeten, een nieuwe CS host in Ankara. 5 minuten nadat ik aan de juiste uitgang stond [Zeker 10 minuten moeten zoeken, metro station Kizilay is een ondergrondse shopping centre dat meer op een doolhof lijkt!] stond „batgirl“ om mij af te halen. De komende uren heb ik enorm genoten van deze intelligente dame, een sociale werkster die voornamelijk met Syria vluchtelingen werkt. Met wat cay en een typisch vegetarisch Turks eten tussendoor vond ik het een prachtige avond. Maar helaas, zij moest gaan slapen, wel ze viel letterlijk in slaap voor mijn ogen, want voor haar is het morgen werkdag.
Toen Ahmed mijn host mij oppikte voor zijn deur dacht ik dat de dag voorbij was, maar het tweede deel van de avond begon nog maar pas. Samen met zijn vrienden hebben wij nog wat gaan eten, het eten met Burca was lekker maar klein, en dan samen naar zijn appartement voor een gezellige afsluiter tot in de vroege uurtjes ... alweer. Rusten zit er weeral niet in, hopelijk heb ik wat slaap bij mijn volgende host in Ankara.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten