Cay in de madressa van Sivas
In de namiddag heb ik nog mijn „klassieke“ wandeling van Sivas gemaakt met deze maal een çay stop in de medressa met de soeveniershops en een grote terras in het midden. Zalig ontspannend Turkse çay, een pijpje en een waterfonteintje in het midden van de madressa. Op de terugweg heb ik nog binnen kunnen stappen in de pas gerestaureerde moskee dat eergisteren gesloten was, een extraatje. Maar hetgeen mij vandaag het meest bij zal blijven dat iedereen mij in het Turks aanspreekt omdat ik er blijkbaar Turks uitzie. Er is zelf een autobestuurder gestopt om mij de weg te vragen. Zo zie je maar hoe „klein“ de wereld eigenlijk is en hoe weinig verschil er is tussen Europa en Azië.
De rest van de namiddag ben ik eigenlijk lui geweest, filmpje bekeken en niets gedaan. Tot kort voor de avond dat Ibrahim en Volkan mij vergezeld hebben naar het ottogar om mij zeker op de juiste bus te krijgen. Een half uurtje te laat en ondertussen zwaar afgekoeld, maar daar kwam hij dan, mijn busje naar Kars. Vliegensvlug werd ik met enkele andere passagiers in de propvolle bus geduwd en voordat ik het goed en wel besefde reed ik Sivas buiten en waren Volkan en Ibrahim verre herinneringen van een verleden. Ik zou zeggen ik zal proberen te slapen maar helaas lukte dat niet zo goed omdat er enkele babbelende passagiers achter mij zaten en er totaal geen beenruimte is tussen de zetels. Maar goed we zijn toch onderweg...
Het is altijd aangenaam wanneer je hosts over je waken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten