Dag 41 : Elektrictia van Sevastopol 08h30, via Bachtsjysaraj naar Simferopol 19h40

Deze morgen vroeg opgestaan, wat verfrist in de badkamer, afscheid van Anatoly en nog in het donker een uurtje wandelen van de helling naar het station. Ik had geen problemen mijn ticket te kopen maar natuurlijk moest ik zoals alle passagiers door de controle met scanners.
Mijn toiletgerei in mijn klein rugzakje was verdacht en ik moest de eerste keer ooit openen. Deze politie agenten waren uitzonderlijk vriendelijk en probeerden mij te helpen met de trein ondanks de taalbarrière. De politie uw vriend!
Maar goed, eens door de controle en het station binnen kon ik op mijn elektrictia stappen richting Bachtsjavsaraj. Deze maal is het zelf warm(er) in de trein, wat een luxe!!!

Zelf de mooie treinrit met tunnels en hoge bruggen kon mij wakker houden na een slapeloze nacht. Maar goed ik ben in Bachtsjysaraj afgestapt, effe een „mooi voorbeeld“ van een oerdegelijk stationstoilet bezocht en mijn wandeltocht naar de mooie toeristische attracties begonnen van dit stadje. Het weer is zeker gebeterd, zelf de zon doet een inspanning zich tussen de wolken te wurmen.
De eerste stop is Khan’s paleis. Een mooi voorbeeld van een oosters paleis voordat de Crimea bij Russia of Ukraine behoorde. Zo veel is er niet bewaard gebleven, maar zelf op deze winterse toeristen loze dag is het een bezoek waard voor 300 Rub. De veiligheidsmensen waren zeer vriendelijk mij niet te controleren (eerste toerist van de dag) en mij erop te wijzen welke delen van het paleis er open zijn voor bezoek. Sympathiek!

Dan een half uurtje verder wandelen en het Syavto klooster is aan de beurt. Grotendeels nieuw en half in de rotsen gebouw is deze plaats bijzonder voor de orthodox gelovigen.
Het publiek mag maar een klein deel bezoeken mits geen foto’s e.d. Zo’n kleine twee kilometer verder is een een oude stad in de rotsen uitgehowen maar ik had geen motivatie nog zo’n twee uur meer de wandelen vandaag. Te vermoeid ...
Om effe te bekomen heb ik wel het enige restaurant bezocht dat open is op een toeristen loze dag als deze. Maar het was een goede, het eten niet bijzonder maar er was wi-fi EN de houtkachel brandde hevig ... hhhmmm warmte!!!
Dan zit er niets anders op dan terug naar beneden te wandelen naar het station en enkele uurtjes wachten op mijn volgende elektrictia naar Simferopol. Gelukkig is er verwarming in de wachtzaal van het station. Natuurlijk nadat ik weer door de controle gewandeld ben en deze maal mijn klein zakje moest open doen op een verdachte cilindervorm ... mijn drinkfles voor water?!
Toen Denis en zijn vrienden mij bij Tanya afgezet hadden bleek haar meeste vrienden er al te zijn. Deze muzikale vrienden zijn ware natuurtalenten, zeker na enkele flessen wijn. In de Crimea zijn er enkele hele goede wijnen en ... ik moet bekennen met de „life muziek“ in Tanya’s place de excellente wijn er bij mij net iets te vlot naar binnen ging.

Daarna kon mijn diepe en te korte nachtrust beginnen.