Deze morgen opnieuw goed geslapen en genoten van het ontbijt van mijn hotel. Na nog wat internetten heb ik mijn rugzakje gepakt en alles bij de receptie achter gelaten.
Vandaag ben ik onder een prachtige zon naar buiten gewandeld en heb ik eerst de vernieuwde boulevard bezocht. Flashy op zijn minst de opwaardering van Baku, maar oppervlakkig zoals op de foto van een oud flatgebouw met nieuwe façade steentjes.
Maar goed het was te mooi om waar te zijn, terwijl ik de boulevard aan het wandelen was ging de zon weg en kwam de wind opzetten ... het gevoel was direct om zeep! Toen ik de boulevard beu gewandeld was hebben de wolken mijn plan geschrapt om het kabellift te nemen naar het park op de heuvel (geen zicht door de wolken en te veel wind, koud!) en ik had graag zoals 10 jaar geleden de kinderspoorlijn bezocht (pioneer railway) maar helaas deze kinderspoorlijn is opgebroken! Wat jammer.
Uiteindelijk ben ik in het station beland voor het toilet, hier is het een Europees model, nog wat dollars wisselen en nog meer uitleg over mijn treinticket. Het was mij onduidelijk welk rijtuig nummer en plaats nummer ik had. Na al dat werk knorde mijn maag alweer en ben ik opnieuw naar mijn favoriet restaurant gegaan een straat buiten het station ... deze maal dubbele portie vlees. Om verder de tijd wat te doden, Baku voelt nogal saai aan, ben ik terug naar de boulevard gewandeld zonder de metro te nemen en ondertussen genoten van de lichtjes en de muziek. Tijd om in de receptie te zitten van mijn hotel en dit verslag verder te noteren ... wat is er anders te doen? Na dit verslag en de fotootjes nog wat internetten op de wifi van het hotel voordat we gepakt met de metro afzakken naar het treinstation.
In het station moest ik niet lang wachten in de splinternieuwe stationswachtzaal want mijn alle nachttreinen van vandaag staan uren voor vertrek al aan de perrons. Zo’n klein uur voor vertrek mocht ik al opstappen met de andere passagiers en die Belgische toerist was duidelijk het gespreksonderwerp van de dag. Gelukkig waren de passagier die voor mij sliep begaan met mij [Ik kreeg de raad, zonder dat wij dezelfde taal spraken, mijn bagage en vesten goed weg te stoppen onder de banken omdat het onveilig is op deze trein.] en ook de wagonbedienden deden hun best mij te helpen. Zo’n 10 minuten voor vertrektijd is onze trein dan vertrokken (Dit is de EERSTE maal in mijn leven dat een trein te vroeg vertrekt!!) dat was dus pech voor de passagiers die net op tijd aangekomen zijn!
Nee geen winkelcomplex, zie naam rechts boven
Trein 660
Geen opmerkingen:
Een reactie posten