Deze morgen heb ik met veel moeite mijzelf uit bed gekregen voor een douche en mijn rugzak te maken. Toen heb ik Tanya wakker gemaakt en was het alsof ik getuige was van de „rise of the zombies“ ... ik voel mij nog steeds schuldig terwijl ik dit schrijf dat Tanya speciaal een „omelet Tanya“ gemaakt heeft zodat ik met energie aan mijn lange busreis kan beginnen. Denis heeft mij afgezet aan mijn bus, dan nog eens terug gereden voor mijn waterfles dat ik vergeten was en toen ben ik in slaap gevallen in het eerste deel van de busrit naar Krasnodar. Gelukkig heeft deze bus betere zetels EN degelijke werkende verwarming, wow!
Na de lange busrit en een korte tramrit later (een onvriendelijke dame op de tram die problemen met mijn rugzak had!) stond ik in hostel Like. Helaas mag ik morgen niet langer blijven dan 12h zonder bij te betalen en zal ik waarschijnlijk weinig slapen deze nacht. Maar positief denken, morgen schijnt de zon.
De papieren gedaan, nog effe naar de supermarkt voor eten en geld en ik heb wat PC werk gedaan tot de niet Engelstalige Russen probeerden te praten met mij. Leuk maar weinig inhoudelijk natuurlijk. De president is o.a. ter sprake gekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten