maandag 10 december 2018

Dag 42 : Yalta, Masandra palace en een voordracht voor de school!

Het was enorm pijnlijk deze morgen te moeten opstaan na een slapeloze nacht in Sevastopol en de muzikale en wijnavond deze nacht. Gelukkig heeft Tanya zich opgeofferd en speciaal opgestaan voor mij en ontbijt gemaakt. Een engeltje in Simferopol.
Maar goed, Denis en zijn vriend stonden klaar en toen zijn we met zijn auto langs de weg met de langste trolleybuslijn ter wereld gereden. De weg van Simferopol naar Yalta is heeft ook de langste trolleybuslijn ter wereld, een hele eer.




Op de heenweg hebben we enkele stops gemaakt, de meest opvallende was Masandra palace. Een paleis voor de Tsaar family ingericht in verschillende stijlen en nooit door de family gebruikt. Zeker een bezoek waard voor 350 Rub.
In Yalta zijn we nog gaan eten in het beste lokaal restaurant en hebben we een mooie wandeling gedaan langs de boulevard in de zon ... wat heb ik de zon gemist in de laatste week!!!


Dan was het tijd voor mijn allereerste buitenlandse Engelse schoolavond als „buitenlandse eregast“! Ik wist niet goed wat te verwachten, maar de avond met in totaal 24 mensen die aandachtig naar mijn reisverhalen luisterden en dan vragen stelden over reizen, wereld politiek en mijn beeld van de recente gebeurtenissen in de Crimea waren bijzonder motiverend voor mij. De groep Engelstalige studenten van alle leeftijden rond Rada en haar man zijn een bijzondere groep mensen uit Yalta. Het meest zal één van de jongste luisteraars, op de foto hieronder, mij bij blijven. Hij was de meest energieke vraagsteller en meest overtuigde luisteraar van de groep.
Helaas was deze namiddag voorbij voordat ik het doorhad en was het tijd terug naar Tanya en haar familie af te zakken met Denis in zijn auto terug de langste trolleybuslijn ter wereld volgend tot Tanya’s place.
Na de laatste Borsch van Tanya’s moeder heb ik nog de eer gehad naar Tanya’s huwelijksfilm in Tblisi te mogen kijken ... oooh, zo romantisch! Tanya en haar man zijn zo’n romantisch koppel ... zucht!
Nog een knuffel met Simon en toen was het licht uit voor mij.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten